| کارکرد اشعار حافظ در شناخت و درک مفهوم جاودانگی |
| کد مقاله : 1005-5LIVATURECONF |
| نویسندگان |
|
سیدمحمد آرتا *1، عفت جامه‌شورانی2 1استادیار گروه آموزش زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران. 2استادیار گروه آموزش زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران |
| چکیده مقاله |
| جاودانگی و میل به آن به‌عنوان یکی از کهن‌ترین آرمان‌ها و دغدغه‌های بشری، هم در اسطوره، هم در ادبیات و هم در عرفان مورد توجه قرار گرفته است. مفهوم بقا و جاودانگی در اندیشۀ بشری با نمودهایی چون آب حیات، اکسیر جاودانگی، نوشدارو، رویین‌تنی و گیاه بی‌مرگی تبلور یافته است که می‌توان این نمودها و تجلی‌های مختلف آن‌ها را از منظرهای گوناگون بررسی کرد. حافظ از نامدارترین شعرای ایرانی است که در شعر او عرفان، اسطوره، مضامین عاشقانه، مباحث اجتماعی و سیاسی در هم تنیده است؛ به همین دلیل، کلام او لایه‌ها، معانی و تفاسیر مختلفی دارد. علاوه بر موارد مذکور در شعر حافظ، آرمان‌ها و دغدغه‌های اصلی بشر نیز به نمایش درآمده که یکی از این آرمان‌ها، تمایل به جاودانگی است و حافظ برای نیل به آن، راهکارهایی را پیشنهاد کرده است. نگارنده در پژوهش حاضر با روش توصیفی‌ـ‌تحلیلی و به شیوۀ کیفی، راهکارهای پیشنهادی حافظ برای جاودانگی را مطالعه کرده است. برایند تحقیق گویای آن است که در یک تقسیم‌بندی کلی و با تأمل در اشعار حافظ، او بقا را در عشق، شراب، وصال معشوق و شعر می‌داند و بهره‌مندشدن از آن‌ها را برای رسیدن به جاودانگی پیشنهاد می‌دهد. |
| کلیدواژه ها |
| اسطوره، عرفان، آفرینش، جاودانگی، حافظ. |
| وضعیت: پذیرفته شده مشروط برای ارائه شفاهی |