| «فرهاد و شیرین به روایت پیر خُجند در قرن هشتم» |
| کد مقاله : 1010-5LIVATURECONF (R1) |
| نویسندگان |
|
غلامرضا هاتفی اردکانی1، فضل الله رضایی اردانی *2، حسین مسرت3 1استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فرهنگیان یزد، ایران. 2دکترفضل الله رضایی اردانی، استادیار گروه آموزش زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه فرهنگیان، تهران؛ ایران. 3حسین مسرّت، کارشناس ارشد نسخه‌های خطی و صفحه‌آرایی و مدرّس دانشگاه |
| چکیده مقاله |
| کمال‌الدّین مسعود خُجندی، (۷۹۲ یا ۸۰۸ ه. ق.) از شاعران غزل‌سرای قرن هشتم هجری بود. دیوانش، مشتمل بر غزل‌های غنایی- عرفانی است. از دیوانش چاپ‌های مختلفی در دسترس قرار گرفته‌است که نگارندگان، از کوشش‌های «ک، شیدفر»، «عزیز دولت‌آبادی» ، «احمد کرمی» و «ایرج گُل‌سرخی» توفیق بررسی یافته‌انـد و کـوشش‌گری ایرج گل‌سرخی، بـدان نظـر خـاص، داشته‌انـد. «فـرهـاد و شیـرین» در دیـوان خجنـدی، جلـوه‌هـایـی تـابناک دارد. خجندی متوجّه درست‌کرداری فرهاد شده و با بهاء دادن به او، نقش فرهاد را آشکار نموده‌است. او با توجّه به فرهاد، به شرح داستان دلِ خـویش، پـرداختـه‌است. ایـن مقـالـه بـا روش تـوصیفـی، تحلیلـی و بـا هـدف مـروری بـر پیشنـۀ ایـن داستان، بـه واکـاوی جلـوه‌هـایـی از آن، در اشعـار کمـال خنجـدی می‌پردازد. ایـن بـررسی گویای آن است که نام «فرهاد 26 بار- با 39.5%» ، «شیریـن 27 بـار- با 41%» ، «خسـرو 5 بـار - با 7.5%» ، «بیستون 2 بـار- با 3%» ، «کوهکن 3 بار - با 4.5%» و «گلگون 3 بار - با 4.5%»، آمده‌است. ایـن شاعر، 66 جلـوه از جلوه‌های عشق و دلدادگی را به زیبایی در سروده‌های خویش، ترسیم کرده‌است. |
| کلیدواژه ها |
| ادبیّات غنایی، کمال خجندی، فرهاد، شیرین. |
| وضعیت: پذیرفته شده مشروط برای ارائه به صورت پوستر |