| مقایسه خموشی در باب چهارم گلستان سعدی و مثنوی مولانا |
| کد مقاله : 1047-5LIVATURECONF |
| نویسندگان |
|
ام ابیها محمدی *1، یلدا روئین2، لیلا رستگار نیک3 1دانشجو 2دانشجوی فرهنگیان 3استاد دانشگاه فرهنگیان |
| چکیده مقاله |
| این مقاله به بررسی تطبیقی مفهوم خاموشی در آثار دو شاعر برجسته ادب فارسی، سعدی و مولانا، می‌پردازد. هر دو شاعر به اهمیت سکوت و خاموشی اذعان دارند، رویکردهای آن‌ها متفاوت است. سعدی با تمرکز بر جنبه‌های اجتماعی و اخلاقی، خاموشی را زمانی بر سخن برتری می‌نهد که گفتار از ارزش انسان بکاهد، درحالی که مولانا علاوه بر این، بر نقش معنوی و عرفانی سکوت در خودشناسی و وحدت با خدا تأکید دارد. سعدی خاموشی را پرهیز از سخنان بیهوده و برملا کردن اندوه نزد دشمنان می‌داند. از سوی دیگر، مولانا سکوت را راهی برای تفکر عمیق، خودشناسی و رسیدن به درک عمیق‌تری از رازهای درونی می‌داند. علاوه بر بررسی دیدگاه‌های این دو شاعر، مقاله به نقش خاموشی در تربیت فردی و اجتماعی نیز می‌پردازد. خاموشی به دو نوع ظاهری (سکوت زبان) و باطنی (سکوت دل) تقسیم می‌شود که هر دو برای سلوک عرفانی ضروری هستند. در نهایت، مقاله با تأکید بر این نکته که خاموشی ابزاری قدرتمند برای تفکر، خودشناسی، حفظ کرامت و پرهیز از مشکلات است، به خواننده توصیه می‌کند که با آگاهی از اهمیت این مفهوم، در زندگی خود از آن بهره ببرد. |
| کلیدواژه ها |
| خموشی ،سعدی ،گلستان ،مولانا،مثنوی |
| وضعیت: پذیرفته شده مشروط برای ارائه به صورت پوستر |