هم زبانی، همدلی و هم دردی در اشعار صائب تبریزی و تطبیق آن با آیات الهی
کد مقاله : 1062-5LIVATURECONF
نویسندگان
پریسا محمد باقری *
دبیر رسمی آموزش وپرورش
چکیده مقاله
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی مفاهیم هم‌زبانی، هم‌دلی و هم‌دردی در اشعار صائب تبریزی و ارتباط آن‌ها با آموزه‌های دینی انجام گرفته و تلاش می‌کند تا چگونگی تبیین این مفاهیم در قالب ادبیات اسلامی را تحلیل نماید. صائب تبریزی، از شاعران برجسته دورۀ صفویه، در اشعار خود به ترویج ارزش‌های انسانی و اخلاقی پرداخته و تلاش کرده است تا هم‌زبانی و هم‌دلی را به عنوان ابزاری برای تقویت روابط انسانی معرفی کند. این ارزش‌ها ارتباط مستقیمی با تعالیم دینی دارند که بر اساس اصولی نظیر اتحاد، صبر و گفت‌وگو مسالمت‌آمیز بنا شده‌اند. پژوهش پیش‌رو با روش توصیفی تحلیلی و استناد به منابع معتبر به صورت کتابخانه‌ای به تطبیق مفاهیم مذکور با آیات قرآن کریم پرداخته و نمونه‌هایی از هماهنگی و هم‌سویی بین اشعار صائب و آموزه‌های قرآنی مورد بررسی قرار داده است. نتایج نشان می‌دهد که صائب از مفاهیمی نظیر الفت و عشق در اتحاد، گفت‌وگوی مسالمت‌آمیز و صبر و بردباری در همدلی به عنوان مقوم‌های اصلی جامعه استفاده کرده و این مفاهیم به خوبی با آیات الهی در خصوص تعاملات انسانی هم‌خوانی دارند.
کلید واژه‌ها: همدلی- هم زبانی- هم دردی- دین- صائب تبریزی.
کلیدواژه ها
همدلی- هم زبانی- هم دردی- دین- صائب تبریزی
وضعیت: پذیرفته شده مشروط برای ارائه به صورت پوستر