نشانهشناسی لایهای در داستان سه ماهی و صیاد مثنوی |
کد مقاله : 1081-5LIVATURECONF |
نویسندگان |
اکرم حمیدی نصرآباد *1، طاهره شیخی2 1گروه اموزش علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران 2دانشگاه فرهنگیان |
چکیده مقاله |
ادبیات گستره نشانهها و واژههاست. نشانهشناسی در پی رمزگشایی متون به صورت مستقیم و غیر مستقیم است و دانشیست که درآن نشانهها، مطالعه، شناسایی و دستهبندی میشوند. ما از طریق نشانهها و نظام علایم، پیامها و مفاهیم را به دیگران منتقل میکنیم. مولانا از جمله شاعرانی است که با بررسی نشانهشناسی لایهای اشعارش، میتوان اندیشهها و بازتابهای عرفانی را در جهانبینی او دید. هدف از این پژوهش بررسی نشانهشناسی لایهای داستانی از جلد چهارم مثنوی با عنوان "قصۀ آن آبگیر و صیادان و آن سه ماهی" است. در این داستان که به ظاهر ساده به نظر میرسد با خوانش لایههای روایی متن با توجه به ساختار و گونۀ متن نوشتاری، متن جامعی را پیش چشم مخاطب میگسترد و لایههای معنایی متعددی را ارائه میکند.در این داستان که به ظاهر ساده به نظر میرسد با خوانش لایههای روایی متن با توجه به ساختار و گونۀ متن نوشتاری، متن جامعی را پیش چشم مخاطب میگسترد و لایههای معنایی متعددی را ارائه میکند. |
کلیدواژه ها |
مثنوی، جلالالدین مولوی، نشانهشناسی لایهای، داستان سه ماهی و صیاد. |
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |